Nancy Mostrey

Ik studeerde enkele jaren architectuur en deed via diverse jobs heel wat ervaring op. Samen met mijn echtgenoot en dochter woon ik in Egem. Het is dankzij mijn dochter dat mijn interesse voor het lezen terugkwam. Toen zij nog klein was, lazen ik en mijn man veel voor en de liefde voor het boek is gebleven. Naast leeskriebels kreeg ik ook schrijfkriebels. 

 

Mijn top tien van favoriete dingen in geen specifieke volgorde, ik zou geen nummer één kunnen kiezen.


Handwerken: Breien, haken, naaien en kantklossen, ik heb het allemaal geleerd als kind. Bijzonder interessant wanneer dat jurkje in de winkel net niet is wat ik wil, dan pas ik dat toch zelf even aan.


Wandelen: Liefst in het bos of in de bergen. Door een winkelstraat wandelen doe ik niet voor het plezier.


Mijn honden: In 2012 stierven kort na elkaar twee van mijn trouwe viervoetertjes. Izzy was 14 jaar bij ons en Pros 16 jaar. Maar ons huis is nooit zonder hondjes en liefst diertjes van het asiel. Momenteel hebben we Fieke, Marley en Luna, die iedere dag ons huis vullen met liefde, gesnurk en haren.


Lezen: Mijn favoriete reeks is nog altijd Harry Potter. Maar het eerste boekje dat ik honderden keren voor mijn dochter heb voorgelezen blijft een apart plaatsje in mijn hart hebben: ‘Onno, het varkentje.’


Televisie kijken: Geef mij een goede detective en ik ben tevreden.


Schilderen en tekenen: Mijn dochter zegt dat ik mij daar terug meer moet in verdiepen. Misschien een goed voornemen voor dit jaar.


Keramiek: Ben ik pas zes jaar mee aan de slag, dus ik moet nog veel leren.


Tuinieren en bloemschikken: Het liefst alles ecologisch. Gifstoffen komen mijn tuin niet binnen. Gelukkig is mijn man een goede slakkenvanger.


Kruiswoordraadsels


En uiteraard schrijven: Ik moet je misschien teleurstellen, maar ik ben niet zoals veel schrijvers en schrijfsters. Als tiener schreef ik niets en Nederlands was niet mijn lievelingsvak in school. Ik hield van biologie en aardrijkskunde en vocht mij door de lessen Frans. Pas toen mijn dochter geboren was kreeg ik de microbe. Het duurde dan nog meer dan tien jaar voor ik eindelijk mijn eerste verhaal af had.


Vind ik niet leuk

Vroeg opstaan

Afstoffen

Wachten

Drukte

Ezelsoren in een boek


Kan ik niet

Gezichten herkennen en namen onthouden. Sorry als ik je voorbijloop zonder gedag te zeggen.

Parallel parkeren.

Aardappelen dauphinois maken.

Geen en heen juist articuleren, typisch West-Vlaams foutje.

Goede koffie zetten. Mijn excuus: ik drink het spul nooit zelf. Mijn opa leerde me thee drinken.